ต้นตาเสือ

ต้นตาเสือ
-พันธุ์ไม้สมุนไพรหายาก ใช้อย่างระวังทุกส่วนมีพิษ
-ผลเป็นอาหารของนกเงือก
-เนื้อไม้ใช้ทำเฟอร์นิเจอร์
ชื่อท้องถิ่น: โกล ตาเสือ (ภาคกลาง)/ เลาหาง (เชียงใหม่)/ ขมิ้นดง (ลำปาง)/ เซ่ (แม่ฮ่องสอน)/ เย็นดง (กำแพงเพชร)/ ตาปู่ (ปราจีนบุรี)/ มะยมหางก่าน (บุรีรัมย์)/ ตุ้มดง (กระบี่)/ มะหังก่าน มะฮังก่าน มะอ้า (ภาคเหนือ)/ แดงน้ำ (ภาคใต้)/ เชือย โทกาส้า พุแกทิ้ เส่ทู่เก๊าะ (กะเหรี่ยง-แม่ฮองสอน)/ ยมหังก่าน (เงี้ยว-แม่ฮ่องสอน)
ชื่อวิทยาศาสตร์: Aphanamixis polystachya (Wall.) R.Parker
ชื่อวงศ์: MELIACEAE
ลักษณะ
ต้นตาเสือ เป็นไม้ยืนต้น มีความสูงได้ถึง 25 เมตร เปลือกต้นหนาแตกเป็นสะเก็ดหลุดล่อนออก ตามกิ่งอ่อนและยอดอ่อนมีขนสีเหลือง ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนก ปลายใบคี่ ออกเรียงสลับ ดอก ออกดอกเป็นช่อแยกแขนงยาว โดยจะออกตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ผล มีลักษณะกลม ขนาดประมาณ 3.5-5 เซนติเมตร เมื่อแก่จะแตกออกเป็น 2-3 ซีก ภายในผลมีเมล็ดสีน้ำตาลดำและมีเยื่อหุ้มเมล็ดสีแดง
สรรพคุณ:
ตำรายาไทย
-เปลือกต้น รสฝาด สรรพคุณ กล่อมเสมหะ และขับโลหิต
-ใบ รสฝาดเฝื่อน สรรพคุณ แก้บวม
-ผล รสฝาดเฝื่อน สรรพคุณ แก้บวมข้อ
ข้อควรระวัง
ทุกส่วนของต้นเป็นพิษ มีพิษสูงมากหากกินมากจะมีอันตรายถึงชีวิต แม้แต่เห็ดที่ขึ้นจากขอนไม้ตาเสือนี้ นำมาเป็นอาหารกินก็มีอาการเมาและอาเจียนรุนแรงแก่ชีวิตได้ แก้ไขข้อมูลเมื่อ 21 Jun 23 10:50