ต้นค้างคาวดำ

ขายต้นค้างคาวดำ หัวและเหง้าค้างคาวดำ
ร้านวรากรสมุนไพร
ID Line varakhonherbs
โทร 0821515014
ต้องการมาดูสินค้า พิมพ์ในกูเกิล หาคำว่า วรากรสมุนไพร คลิ๊กเลือกแผนที่
รบกวนโทรนัดหมายล่วงหน้านะคะ
ว่านค้างคาวดำ
ชื่ออื่น เนรพูสีไทย เพี้ยฟานโคก ค้างคาวขาว ค้างคาวดำ (ต้นที่มีก้านดำ) ภาคใต้ = หมากแฟล จตุจักร Batman
ดีงูหว้า (เหนือ) คลุ้ยเสีย ว่านหัวเลย ว่านหัวลา (จันทบุรี) ดีปลาช่อน (ตราด)
นิลพูสี (ตรัง) มังกรดำ (กรุงเทพฯ) ม้าถอนหลัก (ชุมพร) ว่านพังพอน (ยะลา) บีเมย (ภูไทย)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้น ไม้ล้มลุก คล้ายใบตระกุลบอน อายุหลายปีมีเหง้าใต้ดิน รูปทรงกระบอก สูงง 30-50 ซม.
ใบ เรียงสลับเวียนเป็นรัศมี รูปวงรี รูปขอบขนานถึงรูปใบหอกกว้าง 6-18 ซม. ยาว 25-60 ซม. ก้านใบแผ่เป็นครีบ
ดอก คล้ายค้างคาวบิน บาน 2-3 สัปดาห์ ลักษณะเป็นดอกช่อ ซี่ร่ม มีดอกย่อย 4-6 ดอก มีสีม่วงแกมเขียวถึงสีม่วงดำ ใบประดับ 2 คู่ สีเขียวถึงสีม่วงดำเรียงตั้งฉากกัน
เมล็ด เมล็ดรูปไต
ผล ผลสด รูปขอบขนานแกมสามเหลี่ยม มีสันเป็นคลื่นตามยาว
หัว มีหัวใต้ดิน
การขยายพันธุ์ แยกกอ
ฤดูกาลขยายพันธุ์ ตลอดปี
สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมในการเจริญเติบโต ชอบที่ชื้นแฉะ แดดจัด ใกล้หนองน้ำ
ความสัมพันธ์กับระบบนิเวศน์ อยู่ตามร่มไม้้
การใช้ประโยชน์ ทางอาหาร ใบยอดอ่อน เผาไฟ ลวกต้ม กินกับป่น ลาบ
ทางยา หัว หั่นแว่น ดองเหล้า เป็นยกบำรุงกำลัง มูเซอใช้ต้น ใบ ราก ต้มกิน แก้มะเร็ง
การใช้สอยอื่น ไม้ประดับ
ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์ มีทุกฤดูกาล
ชื่อถิ่น ว่านนางครวญ เป็นชื่อที่คนใต้เรียกกัน ว่านค้างคาวดำ คนแถวภาคกลางเรียก คนเชียงใหม่เรียกว่าเนียมฤาษี คนทางเหนือ เรียกดีงูหว้า คนยะลาเรียกว่าน พังพอน แต่ชื่อจริงจริงๆเรียก เนระพูสีไทย ว่านชนิดนี้ชอบขึ้นในที่ชื้น ดินระบายน้ำได้ดีมีแสงแดดรำไร โดยปกติพบในป่าดงดิบชื้น มีความสูงกว่าระดับน้ำทะเล 500-1.000เมตร แต่แถวริมคลอง เชิงเขา ที่มีความชื้นเพียงพอก็พบมาก
ใบ คล้ายรูปหอกแกมรูปไข่ แผ่นใบมีสีเขียวเข้ม เป็นมัน กว้างประมาณ 10 ซม ยาว ประมาณ 40 ซม. ก้านใบสีเขียวชูขึ้น ดอก ออกดอกปลายฝน ช่อดอกเป็นช่อแบบกระจุกกลีบดอก 2 กลีบ ออกดอกแน่น แต่ผมยังไม่เคยเห็นของจริงเสียที ดอกเขาบอกว่าคล้ายค้างคาวกำลังกางปีกบิน(จึงเรียกว่านค้างคาวดำ) การขยายพันธุ์ วิธีที่ง่ายคือแยกหน่อ และเพาะเมล็ด แต่เพาะเมล็ดจะโตช้ามากๆๆ
ประโยชน์ ใบยอดอ่อน เผาไฟ ลวกต้ม กินกับลาบ ประโยชน์ทางยา หัวหั่นแว่น ดองเหล้า เป็นยาบำรุงกำลัง ชาวเขาเผ่ามูเซอ ใช้ต้น ใบ ราก ต้มกิน แก้มะเร็ง
"- ใบอ่อน ย่างไฟอ่อนหรือลวก กินกับลาบ(คนเมือง)
ใบ รับประทานจิ้มน้ำพริก(กะเหรี่ยงแดง)
ดอก รับประทานกับน้ำพริก(ขมุ)
ใบ รับประทานสดกับลาบ มีรสหวานขม(ปะหล่อง)
- ราก ต้มดื่มน้ำแก้อาการปวดหลังปวดเอว(คนเมือง)
ราก ดองเหล้าหรือกินใบสดแก้อาการเจ็บหลังเจ็บเอว บำรุงกำลัง และช่วยเจริญอาหาร(กะเหรี่ยงแดง)
ราก ต้มน้ำรวมกับหญ้าถอดปล้อง ดื่มแก้อาการปวดเมื่อย(ขมุ)
- ดอกและยอดอ่อน รับประทานเป็นผักจิ้มน้ำพริกได้ (มีความเชื่อว่า เด็กคลอดใหม่ ห้ามเข้าใกล้ เพราะไม่ดีต่อพ่อแม่เกิด)(ลั้วะ)"
สรรพคุณ ใช้ส่วนของเหง้าต้มหรือดองเหล้าดื่มแก้โรคความดันเลือดต่ำ บำรุงกำลังทางเพศ บำรุงกำลังสตรีระหว่างตั้งครรภ์ ต้มอาบแก้เม็ดผื่นคันตามร่างกาย หรือหั่นเป็นชิ้นบางๆตากแห้งต้มดื่มเป็นน้ำขา ตามความเชื่อ บางคนว่าเป็นว่านทางเมตตามหานิยมและคงกระพันชาตรี บางคนเชื่อว่าถ้านำหัว(เหง้า)มาดองเหล้ากินก่อนนอนจะช่วยเพิ่มพลังทางเพศ จึงมีชื่อเรียก"ว่านนางครวญ
ตำรายาแก้อัมพฤกษ์ ความดัน หัวใจ
--------------------------------------------
1.โสมเกาหลี อายุ 6 ปีขึ้นไป น้ำหนัก 5 สลึงโดยประมาณ(1ลึง =3.5 กรัม)
2.ต้นเหงือกปลาหมอ 1 กำมือ(รวมกันหลายต้น) ถ้าซื้อจากร้านยาที่หั่นแล้ว กะพอประมาณ
3.ต้นค้างคาวดำ(ทั้ง5) 1 กำมือ(รวมกันหลายต้น)
4.ใบหนุมานประสานกาย 7 ก้าน
5.บอระเพ็ด 1 ซม. นำตัวยาลำดับ 2-5 ตากหรืออบแห้งแล้วมารวมกับโสมเกาหลี(หั่นเป็นแผ่นบาง และขั้วมาแล้ว) ห่อด้วยผ้าขาวบาง ใส่ภาชนะต้มน้ำพอท่วมยาจนเดือด ดื่มกินวันละ 2 แก้วเช้า-เย็น อุ่นทุกวันๆละ 1 ครั้ง กินหมดเติมน้ำต้มใหม่ กินจนจืด
แก้ไขข้อมูลเมื่อ 13 Jul 20 05:32