ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นผักพฤกษ์

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Albizia lebbeck (L.) Benth.

ชื่อภาษาอังกฤษ : Indian walnut, Siris tree

ชื่ออื่นๆ : จามจุรีสีทอง, มะขามโคก, มะรุมป่า

ลำต้น : เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ ทรงพุ่มรูปร่มแผ่กว้าง เปลือกขรุขระ สีเทาเข้ม และแตกเป็นร่อง

ใบ : เป็นใบประกอบแบบขนนก 2 ชั้น แผ่นใบรูปไข่กลับ ปลายใบกลม โคนใบสอบเบี้ยว ใบดกหนา เวลาเย็นใบจะหุบลง พอตอนเช้าจะแผ่ออกตามเดิม

ดอก : ออกเป็นช่อกระจุกบริเวณซอกใบใกล้ปลายยอด ดอกสีขาวอมเขียว มีกลิ่นหอม

ผล : เป็นฝักแบนยาว บาง ผิวเกลี้ยง สีทอง

เมล็ด : แบนยาว

เพาะเมล็ด

ปลูกได้ในดินร่วน ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดเต็มวัน เจริญเติบโตเร็ว

- ยอดอ่อน ช่วยเจริญอาหาร

- เปลือก รักษาแผลในปาก ลำคอ เหงือกอักเสบ ฟันผุ บำรุงกำลัง แก้บิด แก้ริดสีดวงทวาร

- ใบ ดับพิษร้อนทำให้เย็น

- เมล็ด รักษาโรคผิวหนัง ขับพยาธิ แก้ปวดข้อ

- ราก แก้โรคผิวหนังเรื่อรัง แก้หิด กลากเกลื้อน

- ยอดอ่อน ช่อดอกอ่อน และฝักอ่อน กินเป็นผักสด ต้มกินกับน้ำพริก

- เนื้อไม้ ใช้ในงานก่อนสร้าง ทำเครื่องมือทางการเกษตร

- เปลือก ใช้ฟอกหนัง

- นิยมนำมาปลูกในที่เสื่อมโทรมและแห้งแล้ง เพื่อใช้ปรับปรุงสภาพดินให้สมบูรณ์ขึ้น เนื่องจากเป็นพืชตระกูลถั่วจึงสามารถจับไนโตรเจนจากอากาศมาเปลี่ยนเป็นปุ๋ยไนเตรดได้ดี