ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นเต็ง

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Shorea obtusa Wall. ex Blume

ชื่อภาษาอังกฤษ : Burma Sal, Siamese Sal, Thitya

ชื่ออื่นๆ : แงะ, เอื้อ, ชันตก, เต็งขาว. เน่าใน

ลำต้น : เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ ลำต้นเปลาตรง เรือนยอดเป็นพุ่มกว้าง เปลือกต้นเป็นสีน้ำตาลเทา แตกร่อง เป็นสะเก็ดหนา ชันสีเหลืองขุ่น

ใบ : เป็นใบเดี่ยว รูปขอบขนาน โคนและปลายมน ขอบใบบิดเป็นคลื่นเล็กน้อย ก้านใบยาว เนื้อใบหนา สีเขียวอมเหลือง ใบอ่อนมีขนขึ้น ใบแก่เกลี้ยง ใบแก่ก่อนร่วงเป็นสีเหลือง ส้ม หรือแดง

ดอก : ออกเป็นช่อตามปลายกิ่งหรือง่ามใบ ดอกสีขาวนวล มีกลิ่นหอม

ผล : รูปไข่ มีปีกสั้น 2 ปีก ปีกยาว 3 ปีก รูปหอกกลับ

เพาะเมล็ด ตอนกิ่ง ปักชำ

เปลือกต้น เป็นยาสมานแผล ห้ามเลือด รักษาแผลเรื้อรัง

- เนื้อไม้ ใช้ในงานก่อสร้างที่ต้องการความแข็งแรงทนทาน

- ชันยาง ใช้ยาแนวเรือ เครื่องใช้ต่างๆ