ว่านดอกทองกระเจา

ลักษณะ ใบคล้ายใบขมิ้น แต่มีขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อย
ร่องกลางใบมีแถบสีแดงช้ำ ๆ กาบใบที่หุ้มต้นก็มีสีเช่นเดียวกัน
หัวว่านเป็นข้อ ๆ คล้ายว่านดินสดฤาษี เนื้อในหัวมีสีขาว
ดอกมีสีเหลือง รูปของดอกมีสัณฐานดั่งดอกจำปี รากคล้ายรากหญ้าคา
เส้นรากใหญ่แข็งเลื้อยไปได้ไกลจากลำต้น ว่านนี้มักจะขึ้นรวมกัน
เป็นกอเป็นกลุ่ม

ประโยชน์ มีประโยชน์เฉพาะผู้ที่สนใจในกามคุณ
แลฝักใฝ่ในเชิงโลกีย์วิสัยเท่านั้น จัดว่าเป็นว่านต้องห้ามชนิดหนึ่ง
ที่ไม่ควรปลูกไว้ในบ้าน เพราะจะทำให้ร่านในกามราคะ
เมื่อถึงคราว่านนี้ออกดอกและส่งกลิ่นออกมากระตุ้น
อารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรง ผู้ใดได้สูดกลิ่นของดอกว่าน
ก็จะงุ่นง่านไปตามแรงอารมณ์ใคร่ที่คุกรุ่นอยู่ภายในอก
จึงไม่ควรมีว่านนี้ไว้ในรั้วบ้าน แต่ถ้าผู้ใดใผ่ใจที่จะมีไว้เพื่อการศึกษา
ก็จงระวัง คอยเด็ดดอกทิ้งเสียแต่เนิ่น ๆ จะเป็นการป้องกันที่ดีที่สุด
อนึ่ง ว่านนี้มีคุณภาพทั้งต้น ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดของต้นก็ตาม
แม้แต่น้ำที่รดผ่านว่านนี้ก็จะมีแรงไม่น้อย
มีหมู่บ้านหนึ่ง อยู่ในเขตจังหวัดตาก ไม่ไกลจากตัวเมืองเท่าใดนัก
มีหมู่ว่านดอกทองขึ้นเป็นกลุ่มใหญ่อยู่ริมน้ำเหนือหมู่บ้านนั้น
เมื่อถึงคราว่านออกดอก คนในหมู่บ้านนั้นลงมาอาบน้ำ
ที่ริมห้วยทั้งหมู่บ้าน บางทีก็ดื่มกินน้ำเข้าไปด้วย ผลที่ออกมาก็คือ
คนในหมู่บ้านนี้นิยมลักธิสหประเวณี คือผัวคนนั้นขึ้นบ้านคนนี้
ผัวบ้านนี้ไปขึ้นบ้านโน้น สับเปลี่ยนเวียนกันอย่างเป็น
ของธรรมดาที่สุด แต่หมู่บ้านนี้จะไม่สนใจคนแปลกหน้า
นอกหมู่บ้านเลย เขาใช้ระบบเวียนเทียนกันเองอย่างนี้มาตลอดเวลา
นี่คืออิทธิพลของว่านดอกทองของจริงจากในป่าตามธรรมชาติ
วิธีปลูกเลี้ยง เนื่องจากไม่ควรปลูกเลี้ยง ก็เลยไม่ขอแนะนำวิธีการใด ๆ
ทั้งสิ้น เพราะเป็นว่านต้องห้าม.
แก้ไขข้อมูลเมื่อ 26 Oct 11 09:23