ว่านนางคำ

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Curcuma amada
ต้น : เป็นพรรณไม้ที่ลงหัว จัดอยู่ในจำพวกขิง และข่า หัวนั้นจะเป็นสีเหลืองเข้ม และมีกลิ่นหอม มีรสฝาด เป็นพรรณไม้ที่เจริญงอกงามในฤดูฝน และเหี่ยวร่วงโรยในฤดูหนาว แต่หัวยังคงสดชื่นอยู่ใต้ดิน
ใบ : จะมีขนาดใหญ่เท่าว่านคันทมาลา ส่วนตรงกลางใบนั้นจะมีสีเป็นสีแดง
การขยายพันธุ์ : โดยการแยกหน่อ
ส่วนที่ใช้ : หัว และราก ใช้เป็นยา
สรรพคุณ
หัว ใช้ฝนทารักษาเม็ดผื่นคันและกินเป็นยาขับลมในลำไส้ รักษาอาการปวดท้อง หรือใช้ตำพอกรักษาอาการฟกช้ำและข้อเคล็ด
ราก ใช้เป็นยาขับเสมหะ และยาสมาน รักษาอาการลงท้องและรักษาโรคหนองในเรื้อรัง
ถิ่นที่อยู่ : พรรณไม้นี้มีขึ้นตามเชิงเขาทั่ว ๆ ไป และมีปลูกไว้ตามบ้านตามสวน สำหรับคนจีนนั้น มักจะปลูกกันไว้เป็นสินค้า
แก้ไขข้อมูลเมื่อ 17 พ.ย. 67 08:20