ปาหนันช้าง

ปาหนันช้าง
Goniothalamus giganteus Hook.f. et.Th.
ชื่ออื่น : กะนือเราะ (มลายู-นราธิวาส)
ไม้ต้น สูง 10-15 เมตร (เคยมีรายงานว่าสูงถึง 23 เมตร) เรือนยอดรูปกรวยคว่ำถึงรูปทรงกระบอก มักแตกกิ่งต่ำ เปลือกเรียบ สีน้ำตาลเทาคล้ำ เปลือกชั้นในสีน้ำตาลแดง และมีทางสีขาว กลิ่นหอมฉุน รากค้ำยันสูง 0.5-1 เมตร ยอดอ่อนมีขนประปราย แต่จะเกลี้ยงในเวลาต่อมา แผ่นใบ แข็งกรอบรูปขอบขนาน กว้าง 4-6 เซนติเมตร ยาว 15-25 เซนติเมตร ผิวใบเกลี้ยง ปลายใบเรียวแหลม โคนใบสอบ เส้นแขนงใบบาง 10-16 คู่ ก้านใบยาว 0.5-1 เซนติเมตร ดอก เดี่ยวหรือเป็นกลุ่มบนกิ่งและตามง่ามใบ กลีบดอกสีเหลือง กลีบชั้นนอกรูปไข่แกมขอบขนานเป็นคลื่น กว้าง 4.5-9 เซนติเมตร ยาว 8-15 เซนติเมตร กลีบดอกชั้นในรูปไข่ปลายแหลม กว้าง 1-1.5 เซนติเมตร ยาว 1.5-2 เซนติเมตร ผล ออกเป็นกลุ่ม แต่ละผลรูปทรงกระบอก ถ้ามีมากกว่า 1 เมล็ด รูปเรียวยาวและคอดระหว่างเมล็ด
ระยะเวลาการเป็นดอก-ผล ออกดอกระหว่างเดือนกรกฎาคม-ตุลาคม ผลแก่ระหว่างเดือนตุลาคม-มกราคม
ลักษณะทางนิเวศและการกระจายพันธุ์ ขึ้นในป่าดิบชื้นที่ลุ่มต่ำ และในป่าพรุทางภาคใต้ของประเทศไทย ในต่างประเทศพบที่อินโดนีเซีย และมาเลเซีย
ประโยชน์ ปลูกเป็นไม้ประดับ
แก้ไขข้อมูลเมื่อ 25 Oct 10 02:23