ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นชมพู่น้ำดอกไม้

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Syzygium jambos (L.) Alston

ชื่อภาษาอังกฤษ : Rose Apple

ชื่ออื่นๆ: มะซามุด, มะห้าคอกลอก , มะน้ำหอม, ชมพู่น้า

ลำต้น : เป็นไม้ยืนต้น ทรงพุ่มทึบ ลำต้นสูงตั้งตรง เปลือกต้นสีน้ำตาลค่อนข้างเรียบแตกกิ่งก้านมากพอสมควร โดยจะแตกกิ่งก้านตั้งแต่โคนต้น ส่วนปลายต้นแตกกิ่งเป็นทรงพุ่มเรียวแหลม

ใบ : เป็นใบเดี่ยว รูปหอก โคนใบมนรีปลายใบแหลมค่อนข้างยาว ขอบใบเรียบแผ่นใบหนาเป็นมัน สีของใบด้านบนสีเขียว และจะมีสีคล้ำกว่าด้านล่าง

ดอก : ออกเป็นช่อบริเวณปลายกิ่ง ดอกมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ดอกสีขาวหรือเหลืองอ่อน

ผล : เป็นผลสดเกือบกลม ปลายผลจะมีกลีบเลี้ยงติดอยู่ 4 กลีบ ผลดิบเป็นสีเขียวเข้ม เมื่อแก่สุกแล้วจะเป็นสีเขียวอ่อน หรือ สีเหลืองทอง ภายในผลกลวง เนื้อด้านในบางกรอบเป็นสีขาวนวล หรือ สีเขียวอ่อน มีกลิ่นหอมคล้ายกับดอกกุหลาบ ดอกนมแมว มีรสหวานหอม

เมล็ด : กลม สีน้ำตาล

เพาะเมล็ด และการตอนกิ่ง

เจริญเติบโตได้ดีในดินที่มีความชื้นพอเหมาะ ชอบแสงแดดส่องถึงแบบเต็มวัน

- ใบ และ เปลือกของลำต้น ใช้เป็นยาขับปัสสาวะ

- เมล็ด ใช้ในการป้องกันโรคท้องร่วง โรคบิด และโรคหวัด แก้เบาหวานและแก้ท้องเสีย.

- ผล ใช้ปรุงเป็นยาหอม ชูกำลัง บำรุงหัวใจ แก้ลม

- ผล นำมารับประทานเป็นผลไม้

- เปลือกลำต้น สกัดเป็นสารที่ให้สีน้ำตาล