ว่านม้าขาว

ว่านม้าขาว
หัวว่าน เคี้ยวรับประทานหรือหั่นเป็นแว่นต้มแบบน้ำชาดื่มหรือบดให้ละเอียดผสมกับสุรากลั่นแก้เคล็ดขัดยอก ปวดเมื่อยตามข้อ แก้อ่อนเพลีย เจ็บหลัง ปวดเอว และมีสรรพคุณทางมหากำลัง แก้และรักษาโรคริดสีดวงทวาร โดยโขลกหัวว่านให้ละเอียดผสมน้ำต้มสะอาดดื่ม
ความเชื่อ
เป็นว่านคงกระพันชาตรี บ้านเรือน และร้านค้าขายควรมีปลูกไว้อย่างยิ่ง เมื่อว่านออกดอกให้หาผ้าขาวบริสุทธิ์มาผูกรอบกระถาง แล้วรดน้ำที่เสกด้วยคาถา “อิติปิโสฯ” หรือ “นะโมพุทธายะ” ๓ จบ ผู้เป็นเจ้าของจะสมใจปองในสิ่งที่พึงประสงค์ โดยพกหัวว่านติดตัวหรือเคี้ยวรับประทาน ทำให้เป็นคงกระพันชาตรีและเดินทางไกลไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและย่อท้อ หรือนำมาฝนทางแข้ง ทาขา เดินทางไกลได้รวดเร็ว ทั้งยังนิยมนำไปเคี่ยวเป็นน้ำมันว่าน ๑๐๘ ประการ โดยผสมกับว่านอื่น ๆ เคี่ยวเอาน้ำมันมาใช้ตามความประสงค์
แก้ไขข้อมูลเมื่อ 31 ต.ค. 57 08:14