ลิ้นมังกร
เป็นไม้ล้มลุก ลำต้นเป็นข้อปล้องสั้นๆ เห็นข้อปล้องชัดเจน ทุกส่วนของต้นอวบน้ำ เปราะหักง่าย
ใบเป็นใบเดี่ยว ใบแข็งหนาตั้งตรง รูปใบหอก รูปแถบกว้าง รูปไข่กลับ รูปช้อน รูปรี และเป็นแท่งกลมยาวบางครั้งบิดเล็กน้อยหรือบิดเป็นเกลียว ปลายเรียวแหลม ขอบเรียบ สีเขียวเข้มถึงเขียวอมเทา มีแถบสีเขียวอ่อนพาดขวางเป็นระยะตลอดความยาวใบ มักมีลวดลายอยู่ที่แผ่นใบ
ดอกออกเป็นช่อจากซอกกาบใบ ดอกสีขาวถึงสีขาวอมชมพู มีกลิ่นหอม
ขยายพันธุ์โดยการปักชำ แยกกอ เพาะเมล็ด เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ
ชอบดินร่วนหรือดินปนทราย ระบายน้ำดี ต้องการน้ำน้อย ทนแล้ง ชอบแดดปานกลาง-แดดจัด
นิยมปลูกเป็นไม้ประดับในไม้กระถางและไม้แคระ ใช้ตกแต่งสวนและประดับในบ้าน และเป็นไม้มงคล
คนไทยโบราณเชื่อว่าจะช่วยป้องกันอันตรายจากภายนอกได้ ปลูกได้ทั้งภายในอาคารบ้านเรือนและกลางแจ้ง
องค์การนาซายังยอมรับว่าพืชสกุลนี้ช่วยดูดซับสารพิษในบรรยากาศได้ดี นอกจากนี้ใบยังมีเส้นใบที่เหนียวใช้ทำเชือกป่านได้อีกด้วย