เมื่อธรรมชาติขาดความสมดุล ตัวห้ำตัวเบียนหายไป จะเกิดไรขึ้น?

เร็วๆนี้ผู้เขียนได้มีโอกาสพูดคุยกับเกษตรกรที่ทำสวนฝรั่งท่านหนึ่ง ถึงเรื่องแมลงศัตรูพืชที่พึ่งพาอาศัยกัน แต่ถ้าเกษตรกรไม่ทราบข้อมูลเลยการป้องกันกำจัดก็เป็นไปได้ยาก ทำให้ธรรมชาติเสียความสมดุลไปอย่างน่าเสียดาย ยิ่งหน้าแล้งหรือฝนทิ้งช่วงนานๆ มักจะพบเพลี้ยแป้งระบาดเป็นจำนวนมาก ชนิดที่ว่าขาวโพลนทั้งต้น เนื่องจากเพลี้ยแป้งเหล่านี้จะดูดกินน้ำเลี้ยงจากใบฝรั่ง ส่งผลทำให้คุณภาพของผลผลิตตกต่ำ ในขณะเดียวกันก็จะเห็นมดโดยเฉพาะมดแดงเดินป้วนเปี้ยนไป-มาใกล้ๆตัวเพลี้ยตลอดเวลา เนื่องมาจากสัตว์ทั้ง 2ชนิดต่างก็ต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน เมื่อเพลี้ยแป้งดูดกินน้ำเลี้ยงจากต้นฝรั่งแล้วก็จะถ่ายมูลออกมา จากนั้นมดแดงก็จะเข้าไปกินน้ำหวานจากมูลต่อโดยที่ไม่ทำร้ายเพลี้ย แต่เมื่อไหร่ที่ตัวเพลี้ยแป้งร่วงหรือตกจากต้นฝรั่ง มดแดงก็จะทำหน้าที่คาบเพลี้ยขึ้นมาเกาะบนต้นฝรั่งดังเดิม ดูแล้วก็เหมือนสายสัมพันธ์รักที่ดีต่อกัน ทำสวนฝรั่งจะไปยึดถืออย่างนั้นก็คงไม่ได้ ผลผลิตเสียหายหมดกันพอดี    
   
สารชีวภาพอย่างสมุนไพร จุลินทรีย์ก็อีกหนึ่งทางเลือกที่ช่วยควบคุมปริมาณเพลี้ยแป้ง ลดสารเคมี ลดต้นทุน ป้องกันสารพิษตกค้าง ที่สำคัญดินก็ไม่เสื่อม ระบบนิเวศน์ก็ไม่เสีย ตัวห้ำตัวเบียนก็ไม่ถูกทำลายอย่างทุกวันนี้ ท่านเคยสังเกตไหมว่าแมงมุมที่คอยชักใยตามกิ่งใบฝรั่งหายไปไหน? ผู้เขียนกำลังจะบอกว่าที่มันหายก็เพราะว่าสวนแต่สวนมีแต่สารเคมีมากเกินไป สารเคมีบางชนิดจะทำลายห่วงโซ่อาหารของแมลงหรือแมงพวกนี้ หากไม่อนุรักษ์ไว้ จ้องแต่จะทำลาย วันหน้าก็จะไม่มีแมลงดีๆคอยพิทักษ์สวนคอยป้องกันแมลงศัตรูพืช    
   
เมื่อผู้พิทักษ์น้อยลงแต่ปริมาณศัตรูเท่าเดิมหรือมากกว่า เป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องหาตัวช่วย อันจะใช้น้ำไปฉีดพ่นหรือรอให้ฝนตกลงมาชะล้างเพลี้ยออกจากต้นก็คงไม่ทันกาล บางครั้งอาจต้องใช้ยาป้องกันกำจัดสลับสับเปลี่ยนกันไป การจะเลือกยามาฉีดพ่นซักขวดก็ต้องดูพิจารณาให้ดีว่า เป็นยาอะไร? ใช้แล้วปลอดภัยมั้ย? ตกค้างนานหรือป่าว? ติดต่อระยะยาวเป็นยังไง? ถ้าทุกคนคิดได้อย่างนี้รับรองเลยสินค้าเกษตรไทยปลอดภัย100%ชัวร์