ลักษณะพฤกษศาสตร์ของกระถินเทศ

ชื่อวิทยาศาสตร์:    Acacia  farnesiana  Willd.
ชื่อวงศ์:    MIMOSACEAE
ชื่อสามัญ:    Cassie  Flower, Sponge  Tree
ชื่อพื้นเมือง:    คำใต้, ดอกคำใต้, กระถินหอม, กระถิน, ถิน, บุหงาชียม, บุหงาอินโดนีเซีย, บุหงาละสะมะนา, มอนคำ, เกากรึนอง, อะเจ๋าฉิ่ว
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น    เป็นพรรณไม้พุ่มขนาดย่อม  สูงประมาณ  2-4  เมตร  ลำต้นมีหนาม  ต้นกิ่งก้านจะมีสีคล้ำน้ำตาล
    ใบ    มีสีเขียวแก่  เป็นใบประกอบเรียงตัวลักษณะคล้ายขนนก 2 ชั้น ยาวประมาณ  5-8  เซนติเมตร  มีใบย่อย 10-20  คู่  หูของใบจะมีหนามยาวประมาณ 1-1.5  เซนติเมตร
    ดอก    เป็นช่อมีลักษณะเป็นพุ่มกลม  เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 เซนติเมตร  มีขนสั้นๆคลุมอยู่ มีสีเหลืองเข้มจะมีกลิ่นหอม  กลีบดอกเป็นหลอด  ส่วนปลายจะมี 5 กลีบ  รังไข่ยาวเป็นหลอด  มีเกสรตัวผู้มาก  ปลายก้านเกสรตัวเมียงอ  ก้านช่อดอกยาวประมาณ 1-3 เซนติเมตร
    ฝัก/ผล    มีลักษณะเป็นฝักยาวกลมตรงหรือโค้งเล็กน้อย  ยาวประมาณ 4-10  เซนติเมตร  เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1-1.5 เซนติเมตร
    เมล็ด    รูปรี กว้าง 0.5 ซม. ยาว 0.7-0.8 ซม.
ฤดูกาลออกดอก:    ดอกตลอดปี
การขยายพันธุ์:    เมล็ด
การปลูก:   ปลูกขึ้นได้ในดินร่วนซุยและดินเหนียวที่อุ้มน้ำได้ดี
ส่วนที่มีกลิ่นหอม:    ดอก
การใช้ประโยชน์:    - สมุนไพร
                             - ฝักนำมาใช้เป็นสีย้อมแบบการใช้น้ำฝาดและทำหมึก
แหล่งที่พบ:    พบได้ทั่วไปทุกภาค
สรรพคุณทางยา:    - เปลือก เป็นยาฝาดสมาน แก้ไอ และริดสีดวงทวาร
                             - ราก ใช้แก้โรคไขข้ออักเสบ ทำให้อาเจียน ใช้พอกแก้บวม ต้มรวมกับขิงใช้อมบ้วนปากแก้เหงือกอักเสบและมีเลือดออก
                             - ดอก ใช้เป็นยาแก้เกร็งและเป็นยาฆ่าแมลง ใบใช้เป็นยาพอกแผล
                             - ยาง ที่ได้จากลำต้นมีคุณภาพดีนำมาใช้ทางด้านเภสัชกรรมเป็นสารแขวนลอย
การปรุงอาหาร:    น้ำมันดอกกระถินเทศใช้แต่งกลิ่นอาหาร เครื่องดื่ม ขนมหวาน และลูกกวาด แต่ต้องใช้ในปริมาณต่ำ