ชื่อวิทยาศาสตร์: Millettia brandisiana
ชื่อวงศ์: LEGUMINOSAE
ชื่อพื้นเมือง: จั่น ปี้จั่น ปี้จั่น กระพี้จั่น
ลักษณะทั่วไป:
ต้น เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ สูง 8–20 เมตร เปลือกสีเทาหรือ น้ำตาลเทาแตกเป็นสะเก็ดเล็ก ๆ ตามกิ่งมีรอยแผลทั่วไป เรือนยอดทรงกลม โคนต้นเป็นพูพอน
ใบ ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก ออกเวียนสลับ มีใบย่อย แผ่นใบรูปรีแกมขอบขนาน ปลายใบทู่ โคนใบมนหรือสอบเบี้ยวเล็กน้อย ขอบเรียบ หลังใบสีเขียวเข้ม ท้องใบสีจางกว่า ใบแก่เกลี้ยง มีขนประปรายตามเส้นกลางใบด้านล่าง
ดอก รูปดอกถั่ว สีขาวปนม่วง ออกดอกเป็นช่อตามง่ามใบ
ฝัก/ผล เป็นฝักแบน โคนแคบกว่าปลาย เปลือกเกลี้ยงหนาคล้ายแผ่นหนัง ขอบเป็นสัน
เมล็ด สีน้ำตาลดำ
ฤดูกาลออกดอก: มีนาคม-พฤษภาคม
การดูแลรักษา: สภาพดินทุกชนิด ต้องการน้ำและความชื้นปานกลาง ทนแล้งได้ดี
การขยายพันธุ์: การเพาะเมล็ด ปักชำราก
การใช้ประโยชน์:
- ไม้ประดับ
- ไม้ทำเยื่อกระดาษ ด้ามเครื่องมือ ของเล่นเด็ก ทำดอกไม้ประดิษฐ์
- ไม้ใช้ใน การก่อสร้างทั่วๆไป เช่นวงกบประตูหน้าต่าง ฝา เพดาน บันได ทำฟืน
ถิ่นกำเนิด: เอเชียเขตร้อน
แหล่งที่พบ: ภาคเหนือ ภาคกลาง และภาคตะวันออกเฉียงใต้ของไทย
**พันธุ์ไม้พระราชทานเพื่อปลูกเป็นมงคลจังหวัดแม่ฮ่องสอน