ค้นหาสินค้า

ลักษณะพฤกษศาสตร์ของกระพี้จั่น

ชื่อวิทยาศาสตร์:  Millettia brandisiana
ชื่อวงศ์:  LEGUMINOSAE
ชื่อพื้นเมือง:  จั่น ปี้จั่น ปี้จั่น กระพี้จั่น
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น  เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ สูง 8–20 เมตร เปลือกสีเทาหรือ น้ำตาลเทาแตกเป็นสะเก็ดเล็ก ๆ ตามกิ่งมีรอยแผลทั่วไป เรือนยอดทรงกลม โคนต้นเป็นพูพอน
    ใบ  ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก ออกเวียนสลับ มีใบย่อย แผ่นใบรูปรีแกมขอบขนาน ปลายใบทู่ โคนใบมนหรือสอบเบี้ยวเล็กน้อย ขอบเรียบ หลังใบสีเขียวเข้ม ท้องใบสีจางกว่า ใบแก่เกลี้ยง มีขนประปรายตามเส้นกลางใบด้านล่าง
    ดอก  รูปดอกถั่ว สีขาวปนม่วง ออกดอกเป็นช่อตามง่ามใบ
    ฝัก/ผล  เป็นฝักแบน โคนแคบกว่าปลาย เปลือกเกลี้ยงหนาคล้ายแผ่นหนัง ขอบเป็นสัน
    เมล็ด  สีน้ำตาลดำ
ฤดูกาลออกดอก:  มีนาคม-พฤษภาคม
การดูแลรักษา:  สภาพดินทุกชนิด ต้องการน้ำและความชื้นปานกลาง ทนแล้งได้ดี
การขยายพันธุ์:  การเพาะเมล็ด ปักชำราก
การใช้ประโยชน์:
    -    ไม้ประดับ
    -    ไม้ทำเยื่อกระดาษ ด้ามเครื่องมือ ของเล่นเด็ก ทำดอกไม้ประดิษฐ์
    -    ไม้ใช้ใน การก่อสร้างทั่วๆไป เช่นวงกบประตูหน้าต่าง ฝา เพดาน บันได ทำฟืน
ถิ่นกำเนิด:  เอเชียเขตร้อน
แหล่งที่พบ:  ภาคเหนือ ภาคกลาง และภาคตะวันออกเฉียงใต้ของไทย
**พันธุ์ไม้พระราชทานเพื่อปลูกเป็นมงคลจังหวัดแม่ฮ่องสอน

คำสำคัญ: กระพี้จั่น