ชื่อวิทยาศาสตร์: Citrus Japonica Thunb.
ชื่อวงศ์: RUTACEAE
ชื่อพื้นเมือง: ส้มเกล่า (ระนอง)
ลักษณะทั่วไป:
ต้น ไม้พุ่มขนาดกลางสูง 1.5-3 เมตร แตกแขนงเป็นพุ่มแน่น กิ่งมีหนามแหลมคมยาว 1-3 ซม.
ใบ รูปไข่ ปลายและโคนแหลม สีเขียวสดเป็นมัน มีหูใบขนาดเล็ก
ดอก ออกดอกเดี่ยว แต่มักออกรวมกันเป็นกลุ่มตามซอกใบและปลายกิ่ง กลีบเลี้ยงรูปถ้วยปลายแยกเป็น 5 แฉก มีสีขาว ติดผลดก
ฝัก/ผล ค่อนข่างกลม เส้นผ่าศูนย์กลาง 1.5-3 ซม. ผิวบางสีเขียว กลิ่นหอม เมื่อสุกสีส้ม เนื้อมีรสเปรี้ยวจัด
การขยายพันธุ์: เมล็ด และกิ่งตอน
ส่วนที่มีกลิ่นหอม: ดอก
การใช้ประโยชน์:
- ไม้ประดับ
- บริโภค
- สมุนไพร
ถิ่นกำเนิด: เอเชียตะวันออก
ส่วนที่ใช้บริโภค: ผลสุก เปลือกผล
การปรุงอาหาร: แต่งรสเปรี้ยวในการทำน้ำผลไม้ ใช้ทำแยม ผลสุกนำมาคั้นทำน้ำพริก ส้มเกล่า เปลือกของผลห่าม ๆ นำมาจิ้มน้ำพริกได้
สรรพคุณทางยา: ผล น้ำในผล มีวิตามินซี น้ำส้มคั้นผสมเกลือเล็กน้อยจิบแก้ไอ ขับเสมหะ ดองเกลือและทำให้แห้ง อมแก้เจ็บคอ