ลักษณะพฤกษศาสตร์ของยี่หุบปลี

ชื่อวิทยาศาสตร์:  Magnolia liliifera (L.) Baill. var. liliifera
ชื่อวงศ์:  MAGNOLIACEAE
ชื่อพื้นเมือง:  เทพพนม (จันทบุรี) จำปาป่า (ตราด) ปูนใหญ่ (ชุมพร)
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น  เป็นไม้ต้น สูง 8–25 ม. เรือนยอดเป็นพุ่มทึบ ค่อนข้างกลม ลำต้นเปลาตรง เปลือกสีเทาอมขาวถึงน้ำตาล ยอดอ่อนมีหูใบหุ้ม
    ใบ  เดี่ยว เรียงสลับ แผ่นใบรูปรีแกมขอบขนาน หรือรูปขอบขนานแกมใบหอก กว้าง 5.5–8 ซม. ยาว 18–30 ซม. ปลายใบมนกลม โคนใบสอบถึงมน ผิวใบเกลี้ยงทั้งสองด้าน ยกเว้นบริเวณเส้นกลางใบมีขนประปราย เส้นแขนงใบ 10–16 คู่ ก้านใบยาว 2.5–4.5 ซม. โคนก้านบวมพอง
    ดอก  เดี่ยว ออกที่ปลายกิ่ง กลีบดอกสีขาวนวล กลีบวงนอกหนา กว้าง 1–1.5 ซม. ยาว 3.5–5 ซม. กลีบดอกชั้นในแคบและสั้นกว่าชั้นนอก เกสรเพศผู้มีจำนวนมาก รังไข่ออกรวมกันเป็นแท่ง รูปลูกข่าง มีก้านชูดอก
    ฝัก/ผล  ออกรวมกันเป็นกลุ่ม รูปไข่ กว้าง 4–4.5 ซม. ยาว 6–7 ซม. ประกอบด้วยผลย่อย 7–17 ผล
    เมล็ด  สีชมพู รูปไข่แบน ยาวประมาณ 0.8 ซม.
ฤดูกาลออกดอก:  เดือนพฤษภาคม–สิงหาคม
การใช้ประโยชน์:  ไม้ประดับ
ถิ่นกำเนิด:  ประเทศไทย
แหล่งที่พบ:  ในป่าดิบทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคตะวันตกเฉียงใต้ ที่ความสูงจากระดับทะเลปานกลาง 50–800 ม.