ลักษณะของจำปาหลวง

ชื่อวิทยาศาสตร์:  MANGLICTIA SP.
ชื่อวงศ์:  MAGNOLIACEAE
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น  เป็นไม้ยืนต้น สูง 10-30 เมตร เป็นทรงพุ่มแน่น รูปกรวยคว่ำ หรือรูปสามเหลี่ยม
    ใบ  ใบเป็นใบเดี่ยวออกเวียนสลับ เป็นรูปรี รูปไข่ หรือรูปไข่แคบ ปลายใบแหลม หรือเป็นติ่งแหลม โคนกลมมนหรือแหลม เวลาใบดกจะน่าชมมาก
    ดอก  ออกเป็นดอกเดี่ยวๆ ตามซอกใบ ดอกชูตั้งขึ้น ขณะ ดอกยังตูมจะเป็นรูปกระสวย มีกลีบเลี้ยงขนาดใหญ่สีเขียวอ่อน มีกลีบดอกจำนวน 9 กลีบ เรียงกันเป็น 3 ชั้น กลีบดอกชั้นนอกสุดจะมีขนาดใหญ่กว่ากลีบที่อยู่ชั้นในถัดเข้าไป เนื้อกลีบค่อนข้างหนาแข็ง เป็นสีเหลืองทอง หรือ สีเหลืองเข้ม ดอกเมื่อบานเต็มที่เส้นผ่าศูนย์กลาง ประมาณ 4-5 ซม. มีเกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียจำนวนมาก เวลามีดอกดก และดอกบานพร้อมกันทั้งต้น จะสวยงามและส่งกลิ่นหอมกระจายในตอนเช้าตรู่ เป็นที่ประทับใจยิ่ง ดอกบานได้นาน 3-4 วัน (ดอกจำปาทั่วไปบานเพียง 1 วัน)
    ฝัก/ผล  ออกเป็นกลุ่ม ผลย่อยรูปค่อนข้างกลม แข็ง
    เมล็ด  มีหลายเมล็ด
ฤดูกาลออกดอก:  ออกเกือบตลอดปี
การปลูก:  ปลูกได้ในดินทั่วไป
การดูแลรักษา:  ปลูกได้ดีในดินร่วนปนทราย เป็นไม้ชอบแดด ทนแล้งได้ดีเวลามีดอกจะสวยงามและส่งกลิ่นหอมเป็นธรรมชาติ ทำให้สดชื่นดีมาก
การขยายพันธุ์:  ด้วยเมล็ด ตอนกิ่ง และเสียบยอด
ส่วนที่มีกลิ่นหอม:  ดอกมีกลิ่นหอมในตอนเช้า พอ สายกลิ่นจะจางลง
การใช้ประโยชน์:  ไม้ประดับ
แหล่งที่พบ:  จังหวัดกาญจนบุรี

เอื้อเฟื้อข้อมูล www.thairath.co.th