ลักษณะพฤกษศาสตร์ของการหลง

ชื่อวิทยาศาสตร์:  Bauhinia acuminata L.
ชื่อวงศ์:  Leguminosae-Caesalpinioideae
ชื่อสามัญ:  Snowy orchid tree
ชื่อพื้นเมือง:  เสี้ยวน้อย ส้มเสี้ยว โยธิกา กาแจ๊ะกูโด เสี้ยวดอกขาว
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น  ไม้พุ่มขนาดกลาง สูง 1-3 เมตร  กิ่งอ่อนสีเขียวอ่อนมีขนทั่วไป กิ่งแก่เป็นสีน้ำตาลเรื่อ ผิวค่อนข้างเกลี้ยงมีเปลือกบาง ไม่ค่อยมีขน
    ใบ  ใบเดี่ยว เรียงสลับ ใบรูปไข่เกือบกลม กว้าง 9-13 เซนติเมตร ยาว 10-14 เซนติเมตร  ปลายใบเว้าลงสู่เส้นกลางใบลึกเกือบครึ่งแผ่น ทำให้ปลายแฉกสองข้างแหลม ปลายหยักเว้าเหมือนใบแฝด โคนใบรูปหัวใจ ใบค่อนข้างแข็ง จับดูระคายมือ ขอบใบเรียบ มีรยางค์เล็กๆ ระหว่างหูใบ แผ่นใบสีเขียวอ่อน เส้นใบสีเขียวสด
    ดอก  มี 3-10 ดอกในแต่ละช่อ ก้านดอกยาว 0.5-2 ซม. ใบประดับและใบประดับย่อยรูปแถบ ปลายแหลม ติดใต้กึ่งกลางก้านดอก ตาดอกรูปกระสวยยาวได้ประมาณ 4 ซม. ปลายแยกเป็น 5 แฉก แฉกยาวประมาณ 0.3 ซม. ฐานรองดอกเป็นริ้ว ยาวประมาณ 0.5 ซม. กลีบเลี้ยงและกลีบดอกมีจำนวนอย่างละ 5 กลีบ กลีบเลี้ยงรูปใบพาย ยาวประมาณ 2 ซม. กลีบดอกสีขาว รูปขอบขนาน ปลายกลม ยาว 4-6 ซม. มีก้านกลีบสั้นๆ เกสรเพศผู้ 10 อัน ยาวไม่เท่ากัน ก้านเกสรเพศผู้ยาว 1.5-2.5 ซม. มีขนที่โคน อับเรณูยาว 0.4-0.5 ซม รังไข่เรียวยาว มีก้าน ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 1.5 ซม. ยอดเกสรรูปโล่ห์
    ฝัก/ผล  ผลแห้ง เป็นฝักแบน คล้ายรูปขอบขนาน กว้าง 1-1.5 เซนติเมตร ยาว 9-15 เซนติเมตร ปลายและโคนฝักสอบ แหลม ปลายฝักมีติ่งแหลม
    เมล็ด  เมล็ดขนาดเล็ก แบน รูปขอบขนาน มี 5-11 เมล็ด เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1 ซม.
ฤดูกาลออกดอก:  เกือบตลอดปี
การปลูก:  ปลูกกลางแจ้งเป็นต้นเดี่ยวๆ หรือปลูกเป็นกลุ่ม
การขยายพันธุ์:  ตอนกิ่งและเพาะเมล็ด
ส่วนที่มีกลิ่นหอม:  ดอก
การใช้ประโยชน์:
    -    ไม้ประดับ
    -    สมุนไพร
ถิ่นกำเนิด:  เอเชียเขตร้อน แอฟริกา
แหล่งที่พบ: ในป่าเบญจพรรณที่แห้งแล้ง
สรรพคุณทางยา:  
    -    ดอก มีสรรพคุณ แก้ปวดศีรษะ ลดความดันโลหิต แก้เสมหะพิการ แก้เลือดออกตามไรฟัน
    -    ราก ใช้ต้มน้ำดื่มแก้ไอ