ชื่อวิทยาศาสตร์: Paphiopedilum villosum (Lindl.) Stein
ตระกูล: ORCHIDACEAE
ชื่อพื้นเมือง: เอื้องแมงภู่ เอื้องไข่ไก่
ลักษณะทั่วไป:
ต้น พุ่มต้นกว้างประมาณ 25-30 ซม
ใบ ใบค่อนข้างบางและอ่อน รูปขอบขนาน กว้างประมาณ 2-2.5 ซม. ยาวประมาณ 25-28 ซม. ปลายใบหยักแหลมตื้น ใบด้านบนผิวสีเขียวเรียบ ด้านลางมีจุดปะเล็กๆ ใบกลางออกเป็นแนวรัศมี
ดอก ออกดอกเดี่ยว ก้านดอกสีเขียวปะจุดสีม่วง มีขนสั้น กลีบดอกบนสีน้ำตาลแดงมีจุดสีเข้มเป็นทางยาวปะตลอดกลีบบน ปลายกลีบสีขาว กลีบล่างและกระเป๋าสีน้ำตาลแดง โคนกลีบมีขนยาวสีน้ำตาล ขนาดดอก 7-9 ซม. มีเกสรตัวผู้ต่างจากชนิดอื่นคือ เกสรตัวผู้จับตัวรวมเป็นก้อนแข็งค่อนข้างใส มีสีเหลืองไม่เป็นยางเหนียว
ราก เป็นแบบกึ่งดิน ( semi-terrestrial)
ฤดูกาลออกดอก: พฤศจิกายน – กุมภาพันธ์
การใช้ประโยชน์: ไม้ประดับ
ถิ่นกำเนิด: ไทย ลาว เมียร์ม่า และอินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ
แหล่งที่พบ: พบในทำเลที่เป็นป่าดิบภูเขา ปกคลุมด้วยต้นไม้ใหญ่หนา โดยขึ้นอยู่สูงประมาณ 1200-1500 เมตร จากระดับน้ำทะเล โดยพบขึ้นอยู่บนต้นไม้ใหญ่ ที่มีลักษณะเปลือกหนา มีการผุพังของเปลือกไม้ง่าย ปกคลุมด้วย มอส เฟิร์น ตะไคร่น้ำ อุ้มความชื้นได้ดี โดยหยั่งรากไปตามเปลือกไม้ ตามดอยสูงทางภาคเหนือ
ความสำคัญ: ค้นพบโดย: Mr.Thomas Lobb ในปี 1853 ในประเทศไทย