ลักษณะพฤกษศาสตร์ของสายน้ำผึ้ง

ชื่อวิทยาศาสตร์:    Lonicera japonica Thumb.
ชื่อวงศ์:    CAPRIFOLIACEAE
ชื่อสามัญ:    Woodbine, Lonicera, Japonese Honeysuckle
ชื่อพื้นเมือง:    -
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น    เป็นไม้เถาเลื้อยขนาดเล็ก สามารถเลื้อยไปได้ไกลตั้งแต่ 5-8 เมตร หรืออาจมากกว่านี้ เถาจะมีสีเขียว แต่เมื่อเถาแก่ก็จะเป็นสีน้ำตาลเข้มเปลือกมีรอยแผลเป็นร่องเล็ก ๆ แตกออกตามยาวของต้นหรือเถา ตามเถาหรือกิ่งจะปกคลุมไปด้วยขนนุ่ม
    ใบ    เป็นใบเดี่ยว ออกเป็นคู่ ขนานกันตามข้อของต้น ใบค่อนข้างแข็ง รูปใบมน   ปลายใบแหลม
    ดอก    ออกเป็นช่อตามยอด หรือปลายกิ่งและตามง่ามใบ ช่อดอกหนึ่ง ๆ จะมีดอกประมาณ 20 ดอก ดอกมีลักษณะเป็นรูปทรงกรวย กลีบดอกเมื่อบานออกจะมีลักษณะเป็นกลีบเล็ก ๆ มี 5 กลีบ เชื่อมติดกันบริเวณฐานกลายเป็นหลอด  ดอกเมื่อแรกบานจะมีสีขาว แล้วจะค่อย ๆ กลายเป็นสีเหลือง และจะมีสีเหลืองจัดขึ้นเมื่อดอกใกล้โรย แต่ละดอกจะมีใบประดับ 1 คู่
    ฝัก/ผล    ทรงกลม เล็กๆ สีเขียว แต่เมื่อแก่หรือสุกจะสีดำ  
ฤดูกาลออกดอก:    ถ้าปลูกในเมืองหนาว สายน้ำผึ้งจะออกดอกปีละครั้ง คือจะออกดอกระหว่างเดือนมีนาคม - มิถุนายน แต่สำหรับประเทศไทย สายน้ำผึ้งจะออกดอกตลอดปี
การขยายพันธุ์:    การเพาะเมล็ด ตอนกิ่ง และปักชำ
ส่วนที่มีกลิ่นหอม:    ดอกมีกลิ่นหอมเย็นและกลิ่นแรงขึ้นในเวลากลางคืน
การใช้ประโยชน์:    เป็นไม้ประดับ ทั้งปลูกลงกระถาง ปลูกลงดิน หรือจะทำร้านให้เลื้อยก็ไม่เลว เพราะให้ช่อดอกที่สวยงาม
ถิ่นกำเนิด:    เขตอบอุ่นของทวีปเอเชียตะวันออก เช่นในญี่ปุ่น