ลักษณะพฤกษศาสตร์ของขจร

ชื่อวิทยาศาสตร์:    Telosma minor., Craib.
ชื่อวงศ์:    ASCLEPIAPACEAE
ชื่อสามัญ:    Cowslip creeper
ชื่อพื้นเมือง:    สลิด ผักสลิดคาเลา สลิดป่า ผักสลิด กะจอน ขะจอน ผักขิก
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น    ขจรเป็นไม้เลื้อยยืนต้น เนื้อแข็ง จะขึ้นพาดพันไปตามต้นไม้ใหญ่ได้ไกล ๆ ต้นหรือเถาของขจรมีขนาดเล็ก เถาอ่อนสีเขียวอมเหลือง เถาแก่สีเทาหรือน้ำตาล แต่จะมีความเหนียว
    ใบ    ขจรมักจะแตกใบเป็นพุ่มแน่นและทึบ จนในบางครั้ง พุ่มใบจะแผ่ปกคลุมต้นไม้อื่นได้มิดเลยทีเดียวใบขจรจะเป็นสีเขียวอ่อน ใบบาง ก้านใบยาว ใบรูปใบโพธิ์ หรือรูปหัวใจ หรือคล้ายใบพลูขอบใบจะเรียบ เกลี้ยงไม่มีจักจะเห็นเส้นใบชัด หน้าใบเป็นคลื่นเล็กน้อย ปลายใบแหลมเป็นติ่ง
    ดอก    ขจรเป็นไม้ดอกที่มีกลิ่นหอม ออกดอกเป็นช่อสั้น ๆ ห้อยเป็นกระจุกคล้ายพวงอุบะตามโคนก้านใบ ช่อดอกหนึ่ง ๆ จะมีดอกประมาณ 10-20 ดอก ดอกจะมีสีเขียวอมเหลือง หรือสีเหลือง กลีบดอกหนา  เนื้อกลีบดอกจะมีลักษณะหยุ่น ๆ เมื่อดอกบานกลีบดอกมีลักษณะเหมือนดาว 5 แฉก
    ฝัก/ผล    คล้ายกระสวย ฝักแก่แตก
    เมล็ด    รูปรี มีขนฟูที่ปลายด้านหนึ่ง เบาและปลิวไปตามลม
ฤดูกาลออกดอก:    ขจรจะออกดอกมากในช่วง ฤดูฝน
การขยายพันธุ์:    การเพาะเมล็ด และการปักชำ
ส่วนที่มีกลิ่นหอม:    ดอกเมื่อบานเริ่มหอมตั้งแต่ช่วงบ่าย
การใช้ประโยชน์:    ไม้ประดับ บริโภค สมุนไพร และร้อยมาลัย
ถิ่นกำเนิด:    เอเชียเขตร้อน
แหล่งที่พบ:    ภาคกลางขึ้นไปจนถึงภาคเหนือ
ส่วนที่ใช้บริโภค:    ยอดอ่อน ดอกตูมและบาน ผลอ่อน
การปรุงอาหาร:   -ยอดอ่อน ดอก ผลอ่อน รับประทานสดหรือลวกให้สุกรับประทานร่วมกับน้ำพริก ดอกนำไปปรุงอาหาร เช่น ผัด แกงจืืด แกงส้ม และยำ
                       -นำดอกขจรมานึ่งให้สุกผสมกับมะพร้าวอ่อน หรือมะพร้าวแก่ขูดฝอย ปรุงรสด้วยน้ำตาลทราย งา และเกลือเล็กน้อย เรียกว่าขนมดอกขจร