ส้มจี๊ด

ชื่อวิทยาศาสตร์:  Citrus Japonica Thunb.
ชื่อวงศ์:  RUTACEAE
ชื่อพื้นเมือง:  ส้มเกล่า (ระนอง)
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น  ไม้พุ่มขนาดกลางสูง 1.5-3 เมตร แตกแขนงเป็นพุ่มแน่น กิ่งมีหนามแหลมคมยาว 1-3 ซม.
    ใบ  รูปไข่ ปลายและโคนแหลม สีเขียวสดเป็นมัน มีหูใบขนาดเล็ก
    ดอก  ออกดอกเดี่ยว แต่มักออกรวมกันเป็นกลุ่มตามซอกใบและปลายกิ่ง กลีบเลี้ยงรูปถ้วยปลายแยกเป็น 5 แฉก  มีสีขาว ติดผลดก
    ฝัก/ผล  ค่อนข่างกลม เส้นผ่าศูนย์กลาง 1.5-3 ซม. ผิวบางสีเขียว กลิ่นหอม เมื่อสุกสีส้ม เนื้อมีรสเปรี้ยวจัด
การขยายพันธุ์:  เมล็ด และกิ่งตอน
ส่วนที่มีกลิ่นหอม:  ดอก
การใช้ประโยชน์:
    -    ไม้ประดับ
    -    บริโภค
    -    สมุนไพร
ถิ่นกำเนิด:  เอเชียตะวันออก
ส่วนที่ใช้บริโภค:  ผลสุก เปลือกผล
การปรุงอาหาร:  แต่งรสเปรี้ยวในการทำน้ำผลไม้ ใช้ทำแยม ผลสุกนำมาคั้นทำน้ำพริก ส้มเกล่า เปลือกของผลห่าม ๆ นำมาจิ้มน้ำพริกได้
สรรพคุณทางยา:  ผล น้ำในผล มีวิตามินซี น้ำส้มคั้นผสมเกลือเล็กน้อยจิบแก้ไอ ขับเสมหะ ดองเกลือและทำให้แห้ง อมแก้เจ็บคอ

ชื่อวิทยาศาสตร์:  Citrus Japonica Thunb.
ชื่อวงศ์:  RUTACEAE
ชื่อพื้นเมือง:  ส้มเกล่า (ระนอง)
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น  ไม้พุ่มขนาดกลางสูง 1.5-3 เมตร แตกแขนงเป็นพุ่มแน่น กิ่งมีหนามแหลมคมยาว 1-3 ซม.
    ใบ  รูปไข่ ปลายและโคนแหลม สีเขียวสดเป็นมัน มีหูใบขนาดเล็ก
    ดอก  ออกดอกเดี่ยว แต่มักออกรวมกันเป็นกลุ่มตามซอกใบและปลายกิ่ง กลีบเลี้ยงรูปถ้วยปลายแยกเป็น 5 แฉก  มีสีขาว ติดผลดก
    ฝัก/ผล  ค่อนข้างกลม เส้นผ่าศูนย์กลาง 1.5-3 ซม. ผิวบางสีเขียว กลิ่นหอม เมื่อสุกสีส้ม เนื้อมีรสเปรี้ยวจัด
การขยายพันธุ์:  เมล็ด และกิ่งตอน
ส่วนที่มีกลิ่นหอม:  ดอก
การใช้ประโยชน์:
    -    ไม้ประดับ
    -    บริโภค
    -    สมุนไพร
ถิ่นกำเนิด:  เอเชียตะวันออก
ส่วนที่ใช้บริโภค:  ผลสุก เปลือกผล
การปรุงอาหาร:  แต่งรสเปรี้ยวในการทำน้ำผลไม้ ใช้ทำแยม ผลสุกนำมาคั้นทำน้ำพริก ส้มเกล่า เปลือกของผลห่าม ๆ นำมาจิ้มน้ำพริกได้
สรรพคุณทางยา:  ผล น้ำในผล มีวิตามินซี น้ำส้มคั้นผสมเกลือเล็กน้อยจิบแก้ไอ ขับเสมหะ ดองเกลือและทำให้แห้ง อมแก้เจ็บคอ