ชื่อวิทยาศาสตร์: MANGLICTIA SP.
ชื่อวงศ์: MAGNOLIACEAE
ลักษณะทั่วไป:
ต้น เป็นไม้ยืนต้น สูง 10-30 เมตร เป็นทรงพุ่มแน่น รูปกรวยคว่ำ หรือรูปสามเหลี่ยม
ใบ ใบเป็นใบเดี่ยวออกเวียนสลับ เป็นรูปรี รูปไข่ หรือรูปไข่แคบ ปลายใบแหลม หรือเป็นติ่งแหลม โคนกลมมนหรือแหลม เวลาใบดกจะน่าชมมาก
ดอก ออกเป็นดอกเดี่ยวๆ ตามซอกใบ ดอกชูตั้งขึ้น ขณะ ดอกยังตูมจะเป็นรูปกระสวย มีกลีบเลี้ยงขนาดใหญ่สีเขียวอ่อน มีกลีบดอกจำนวน 9 กลีบ เรียงกันเป็น 3 ชั้น กลีบดอกชั้นนอกสุดจะมีขนาดใหญ่กว่ากลีบที่อยู่ชั้นในถัดเข้าไป เนื้อกลีบค่อนข้างหนาแข็ง เป็นสีเหลืองทอง หรือ สีเหลืองเข้ม ดอกเมื่อบานเต็มที่เส้นผ่าศูนย์กลาง ประมาณ 4-5 ซม. มีเกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียจำนวนมาก เวลามีดอกดก และดอกบานพร้อมกันทั้งต้น จะสวยงามและส่งกลิ่นหอมกระจายในตอนเช้าตรู่ เป็นที่ประทับใจยิ่ง ดอกบานได้นาน 3-4 วัน (ดอกจำปาทั่วไปบานเพียง 1 วัน)
ฝัก/ผล ออกเป็นกลุ่ม ผลย่อยรูปค่อนข้างกลม แข็ง
เมล็ด มีหลายเมล็ด
ฤดูกาลออกดอก: ออกเกือบตลอดปี
การปลูก: ปลูกได้ในดินทั่วไป
การดูแลรักษา: ปลูกได้ดีในดินร่วนปนทราย เป็นไม้ชอบแดด ทนแล้งได้ดีเวลามีดอกจะสวยงามและส่งกลิ่นหอมเป็นธรรมชาติ ทำให้สดชื่นดีมาก
การขยายพันธุ์: ด้วยเมล็ด ตอนกิ่ง และเสียบยอด
ส่วนที่มีกลิ่นหอม: ดอกมีกลิ่นหอมในตอนเช้า พอ สายกลิ่นจะจางลง
การใช้ประโยชน์: ไม้ประดับ
แหล่งที่พบ: จังหวัดกาญจนบุรี
เอื้อเฟื้อข้อมูล www.thairath.co.th