ว่านเพชรกลับ

ว่านเพชรกลับเป็นว่านทางคงกระพันชาตรี ช่วยป้องกันการถูกคุณไสย
แก้อาถรรพณ์ต่างๆ ว่ากันว่าหากพกติดตัวอยู่เสมอเวลาไปเที่ยวป่า หรือถิ่นทุรกันดาร
ก็จะปราศจากภัยอันตราย นักเลงว่านโบราณจึงนับถือว่านเพชรกลับเป็นอันมาก
เป็นว่านสำหรับป้องกันโดยเฉพาะ บ้านใดมีว่านเพชรกลับปลูกไว้ในบริเวณที่พักอาศัย จะสามารถคุ้มครองป้องกัน ลมเพลมพัด ผีซ้ำดั้มพลอย คุณไสยที่ลอยมาตามลม แม้นผู้หนึ่งผู้ใดคิดการร้ายต่อบุคคลในบ้าน เมื่อก้าวเข้ามาในอาณาบริเวณก็จะกลับใจในทันที อนึ่งหากจะเดินทางออกจากบ้านไปแห่งหนตำบลใด ควรนำหัวว่านนี้ติดตัวไปด้วยจะคุ้มครองภัยพิบัติได้ทั้งมวล
ชื่อภาษาไทย ว่านเพชรกลับ
ชื่ออื่นๆ กระชายขาว (ม้ง)
ชื่อภาษาอังกฤษ -
ชื่อวิทยาศาสตร์ Boesenbergia cf. thorelii (Gagnep.) Hoes
ชื่อพ้อง -
วงศ์ Zingiberaceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ไม้ล้มลุก มีเหง้าใต้ดิน รูปกลม เนื้อในสีขาว สูง 50-80 เซนติเมตร ใบรูป ไข่แกมรี ปลายใบแหลม โคนใบสอบ แผ่นใบด้านล่างสีเขียวแต้มน้ำตาลแดงจาง ๆ ไม่มีก้านใบ กาบใบมีขน ลิ้นใบ ขอบสองด้าน สูงยาวไม่เท่ากัน ขอบมีขน ดอกช่อ ออกที่ปลายยอด ดอกทยอยบาน ครั้งละ 1-3 ดอก กลีบประดับ สีเขียวอ่อน มีขน กลีบเลี้ยง สีขาวใส กลีบดอก มี 3 กลีบ โคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ยาว 2-2.1 เซนติเมตร ปลายกลีบแยก 3 กลีบ รูปขอบขนาน สีขาวใส เกสรเพศผู้ ส่วนที่เป็นกลีบมี 3 กลีบ กลีบข้างมี 2 กลีบ รูปไข่กว้างหัวกลับ สีเหลืองอ่อน แต้มสีชมพูที่โคนกลีบ กลีบปากหรือกลีบใหญ่มี 1 กลีบรูปคล้ายเรือสำเภา ขนาดกว้าง 1.2-1.4 เซนติเมตร พื้นสีขาวแกมเหลือง มีแถบสีชมพูแกมแดงยาวตามแนวกลางกลีบและปลายกลีบ เกสรเพศผู้อยู่ระหว่างกลางกลีบปาก รูปขอบขนาน ก้านเกสรสั้น ปลายเว้า ไม่มีรยางค์ที่ปลาย สีขาว มีขน เกสรเพศเมีย ยอดเกสร สีขาว มีขนที่ปลาย

นิเวศวิทยา แหล่งกำเนิดในอินโดจีน ไทย ลาว และมาเลเซีย เป็นพืชในเขตร้อนชื้น

สรรพคุณ เหง้าตำพอกสมานแผลสด ใช้ดองกับเหล้าขาวดื่มเป็นยาอายุวัฒนะ [1]
ข้อมูลการวิจัยของน้ำมันว่านเพชรกลับ
องค์ประกอบทางเคมี เหง้าสดเมื่อนำมาสกัดน้ำมันหอมระเหยโดยการต้มกลั่น (hydrodistillation) ได้น้ำมันหอมระเหยร้อยละ 0.50 (สนใจรายละเอียด GC Chromatogram ติดต่อที่ สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย ฝ่ายเภสัชและผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ)
แก้ไขข้อมูลเมื่อ 03 Jan 18 01:38